Η κάπαρη είναι ένας πολυετής φυλλοβόλος θάμνος της οικογένειας των καπαροειδών που ευδοκιμεί σε ξερικές και ημιξερικές περιοχές και τη συναντάμε με διάφορα ονόματα από τόπο σε τόπο.
Άλλοι την αποκαλούν «κυνόσβατο», άλλοι «καπρία», άλλοι «μήλο του κόρακα», άλλοι «φιδόσκορδο», άλλοι «φιδοστάφυλο», άλλοι «θαλλία», άλλοι «πετραία», άλλοι «ολόφυτο», άλλοι «ιωνίτη», άλλοι «αείχλωρο», άλλοι «ιππομανές» και άλλοι «τριχομανές». Το πιθανότερο είναι ότι τα τόσα πολλά ονόματα τα έχει πάρει από τις τόσες πολλές ευεργετικές δράσεις που έχει στον ανθρώπινο οργανισμό. Δείτε μερικές από αυτές:
Mειώνει τον μετεωρισμό και τα πρηξίματα και έχει σημαντική αντιρευματική δράση.
Ο καρπός της, όταν πίνεται μαζί με κρασί για τριάντα μέρες, λιώνει τις σκληρύνσεις της σπλήνας.
Προκαλεί την ούρηση ενώ όταν πίνεται, βοηθά την ισχιαλγία, την παράλυση, τις ρήξεις νευρικών και μυϊκών ινών, προκαλεί την έμμηνο ρύση και αποβάλλει το φλέγμα.
Ο καρπός, αν βραστεί με ξίδι και γίνουν πλύσεις του στόματος, σταματά τον πόνο του δοντιού, ενώ αν δαγκώνεται με το πονεμένο δόντι το βοηθά.
Ο φλοιός της ρίζας ξερός ενδείκνυται σε όσα προαναφέραμε και καθαρίζει ακάθαρτο και σκληρυμένο έλκος.
Γίνεται κατάπλασμα μαζί με έμπλαστρο από αλεύρι ωμού κριθαριού στις παθήσεις της σπλήνας, και λιωμένη μαζί με ξίδι καθαρίζει τους λευκούς αλφούς.
Τα φύλλα και η ρίζα λιωμένα διαλύουν τα σκληρώματα και τα οιδήματα των αδένων του λαιμού, ενώ ο χυμός τους, αν ενσταλαχτεί στα αυτιά, σκοτώνει τα σκουλήκια μέσα σε αυτά.
Δυναμώνει το σπέρμα, καταπολεμά την ανικανότητα ενώ θεωρείται και αφροδισιακό.
Άλλοι την αποκαλούν «κυνόσβατο», άλλοι «καπρία», άλλοι «μήλο του κόρακα», άλλοι «φιδόσκορδο», άλλοι «φιδοστάφυλο», άλλοι «θαλλία», άλλοι «πετραία», άλλοι «ολόφυτο», άλλοι «ιωνίτη», άλλοι «αείχλωρο», άλλοι «ιππομανές» και άλλοι «τριχομανές». Το πιθανότερο είναι ότι τα τόσα πολλά ονόματα τα έχει πάρει από τις τόσες πολλές ευεργετικές δράσεις που έχει στον ανθρώπινο οργανισμό. Δείτε μερικές από αυτές:
Ο καρπός της, όταν πίνεται μαζί με κρασί για τριάντα μέρες, λιώνει τις σκληρύνσεις της σπλήνας.
Προκαλεί την ούρηση ενώ όταν πίνεται, βοηθά την ισχιαλγία, την παράλυση, τις ρήξεις νευρικών και μυϊκών ινών, προκαλεί την έμμηνο ρύση και αποβάλλει το φλέγμα.
Ο καρπός, αν βραστεί με ξίδι και γίνουν πλύσεις του στόματος, σταματά τον πόνο του δοντιού, ενώ αν δαγκώνεται με το πονεμένο δόντι το βοηθά.
Ο φλοιός της ρίζας ξερός ενδείκνυται σε όσα προαναφέραμε και καθαρίζει ακάθαρτο και σκληρυμένο έλκος.
Γίνεται κατάπλασμα μαζί με έμπλαστρο από αλεύρι ωμού κριθαριού στις παθήσεις της σπλήνας, και λιωμένη μαζί με ξίδι καθαρίζει τους λευκούς αλφούς.
Τα φύλλα και η ρίζα λιωμένα διαλύουν τα σκληρώματα και τα οιδήματα των αδένων του λαιμού, ενώ ο χυμός τους, αν ενσταλαχτεί στα αυτιά, σκοτώνει τα σκουλήκια μέσα σε αυτά.
Δυναμώνει το σπέρμα, καταπολεμά την ανικανότητα ενώ θεωρείται και αφροδισιακό.
Μειώνει τη χοληστερίνη, έχει αντιοξειδωτική δράση και ενισχύει το ανοσοποιητικό.
Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος, τονώνει το αναπνευστικό ενώ δρα και ως εμμηναγωγό. Δίνεται στις έγκυες πριν τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα.
Υπάρχουν επίσης αρκετές αναφορές στη δράση της κατά της αρτηριοσκλήρωσης, και ως ανθελμινθικό (για καταπολέμηση παρασιτικών σκουληκιών).
Τέλος χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα και το δάγκωμα φιδιών.
Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος, τονώνει το αναπνευστικό ενώ δρα και ως εμμηναγωγό. Δίνεται στις έγκυες πριν τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα.
Υπάρχουν επίσης αρκετές αναφορές στη δράση της κατά της αρτηριοσκλήρωσης, και ως ανθελμινθικό (για καταπολέμηση παρασιτικών σκουληκιών).
Τέλος χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα και το δάγκωμα φιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου